یک نظر کـن به دل دربه در نوکـرها            دست خود را بکش آقا به سر نوکرها

سر به زیریم و گرفتار ز بس خم کرده            معـصیت‌های فـراوان کـمـر نـوکـرها

پَـر زدیـم و نـرسیـدیـم به تـو، افـتـادیم            مرهـمی باش به هر زخـم پـر نوکرها

با وجودی که دلت خون شده از ما اما            در هـمه حـال تو بودی سپـر نوکـرها

کاش در روضه ببـیـنـیم که هستی آقا            تو خـریـدار دو چـشـمـان تر نوکـرها

پیش تو هرکه زمین خورده ز جا برخیزد            لطف کن بـاز بـیـا دور و بر نـوکرها

بـا دعـای پـدر و مــادرمـان اینجـائـیم            ای به قـربـان تـو مـادر پـدر نوکـرها

رخـصـتـی بـاز بـده تـا که بـیـفـتـد آقـا            یک شبی صحن حسین جان گذر نوکرها

مادری خورد زمین صورت او زخمی شد            سوخت از روضۀ مادر جگر نوکرها